به نام خدا
سلام!
مثل هر سال فرارسیدن ماه مهمانی خداوندرو به تمامی کسانی که قراره بهترین و حرف گوش کن ترین مهمون خدا باشن تبریک میگم! از این جهت حرف گوش کن که مهمونهو مطیع بودنش! مهمونی بیشتر از همه به دل میزبان میشینه که مطیع تر باشه آخه بده مهمون رو نمیخواد و میخواد به دل خودش سنگ تموم بذاره چه برسه که اون میزبان کسی باشه که بیش از هر کس دیگه دوستت داره و بهت نزدیک و حرف دلت رو خوب میفهمه و هدفش رسوندن تو به بهترین سعادته که انگار ماه رمضان رو بهترین بهانه قرار داده...
بنده هم به رسم ادب و معرفت باید زودتر از این، این ماه عزیز و انصافا پرخیر و برکت را تبریک میگفتم، تبریک واسه اینکه باز سرمون منت گذاشت و یک ماه رمضون دیگه بهمون نشون داد که اگه عمر و توفیقی بود به بهترین شکل به پایان برسونیمش اما....
توی این امائی که گفتم هزار تا درد و حرفه که بگمانم همین باعث شد که این اجازه رو بدن که بنویسم آخه همیشه گفتم تا اون نخواد و به دل اجازه نده نه اینکه نخوای!نمیتونی بنویسی چون قراره به نام اونها نوشته بشه!
زیاد دوست ندارم از سیاست بگم و بنویسم اما این روزها مسائل سیاسی بیشتر رنگ اخلاقی و اجتماعی به خودش گرفته اینه که سکوت بی انصافی است آخه همین سیاست نذاشت اونجور که باید مزه ماه پرعظمت رجب و شعبان رو بچشیم اما یک درس بهمون داد...
بذارید درس رو آخرش بگم،اول کمی درد دل بشنوید شاید که نه حتما درد دل خیلی هاست... درد منم مثل خیلی های دیگه از چند ماه قبل از انتخابات شروع شد در مناظره های انتخاباتی به اوج رسید و الان معلق بین زمین و آسمان سرگردان و حیران موندم...هرچند دردها مال امروز و دیروز نیست!!!
قصدم دفاع از هیچ حزب و گروهی نیست چون همشون رنگ دوروئی و ریا میدن و جالب اینجاست که هر دو سپر بلاشون رو حضرت صاحب قرار دادن!!!!اینه که داره دیوونم میکنه!
دلم پر است از دروغها، از بی انصافی ها، از جا زدن ها، از عوام فریبی ها و....که به نام اسلام و انقلاب صورت میگیره! فقط این روزها به یک نتیجه رسیدم که چقدر آقامون غریبه و چقدر صبرش زیاد و از همه ی اینها مهمتر-همون درسی که قراره بگیریم- که خدا قربونش برم آقامون رو مفت و مجانی بهمون نمیده تو خوشی باشیم و دردی به دلمون نباشه که اگه اومد قدردانش نباشیم باید مثل ماهی در خشکی و بی آبی نفسمون دست و پا بزنیم تا قدر آب حیات رو بدونیم...
انگار باید دلهامون پر درد بشه تا واسه ظهورش از عمق جان دعا کنیم!و من تا به الان آدمها را تا بدین حد پر درد ندیده و نشنیده بودم! پس بیایم یک پله فراتر بگذاریم و قشنگ تر و آنطور که سزاوار آقامون هست واسه ظهورش دعا کنیم
چرا که جز او ما را درمانی نیست!در حد ناچیز خودمون اما از صمیم دل!
به نظرم بهترین مهمونای خدا توی ضیافت این سال کسانی اند که با معرفت تمام به این حرف خدا گوش کنند که واسه فرج آقا دعا کنید!
ظهورش قد هفت تا پله ما رو بالا میبره شک نکنید!
سبز باشید
یاعلی