هوالمحبوب
از دوستی دلگیرم!پای درس جبران خلیل جبران نشستم ....
واو اینچنین در سخن آمد:
دوست پاسخ نیاز آدمی است و کشتزاری که با عشق بارورش کنیدوباسپاس خوشه هایش را بر گیرید
هم سفره باشد وهم آتشگاه....
که گرسنگی روح برآورد وآرام جان در او جویید چون دوست سخن ازخیال خودگویدعقل به هیچ انگاریدوجز شرح رضایت برلب نیاوردید
و چون آهنگ سکوت کند دل غوغای تپش وانهد که خاموش نجوای قلب را بشنود
چونکه به قاموس دوست، امید و انتظا، اندیشه و آرزو... جمله در سکوت زایند و خاموش در سخن آیند بی نیاز کلام و فارغ از نام.... به شادمانی ژرفی که نهان ماندودر فریاد نگنجد.
از دوست چون زمان مفارقت فرارسد اندوه به دل نگیرید....
که به قامت او آنچه عزیزتر می دارید به روزگار جدائی دل انگیزتر به جلوه آید و مطبوع تر رخ نماید هم بدان سان که رهروان را باندای قله از دوردست دشت بهتر عیان شود....
*ودوستی را طلب هیچ مقصود نخواهید مگر اعتلای روح....!!!
چرا که عشق اگر مقصدی تمنا کند بغیر آنکه پرده ی خواهش بر گیرد و راز خود بر نماید
باری نام عشق نگیرد و خود حجابی شود سترگ که دامن گسترد و غیر بیهودگی بار ندهد
و پیوسته آنچه خوشتر می دارید و عزیزتر می شمارید در کار دوست کنید!
چون لازم آید که جزر دریای شما باز نشناسد، هم رخصت دهید که در طغیان آن نظر کند و مد آن را در یابد
و این چه باشد که به کشتن وقت مصاحبت دوست طلب کنید؟
غنیمت همراهی او را همیشه به قصد زیستن لحظه ها بجوییدبه عزم سیر در اعماق زندگی که او جام نیاز پرکند نه گودال بطالت
به روزگار شیرین رفاقت سفره ی خنده بگسترانید و نان شادمانی قسمت کنید....
به شبنم این بهانه ی کوچک است که در دل سپیده می دمد و جان تازه می شود
بر گرفته از کتاب پیامبر، نوشته جبران خلیل جبران
احادیثی از ائمه اطهار در زمینه حب الهی...
در حدیث از امام صادق علیه السلام میخوانیم:
روزی پیامبر صلی الله علیه و آله به یارانش فرمود: کدامیک از دستگیرههای ایمان محکمتر و مطمئنتر است؟ یاران عرض کردند خدا و رسولش آگاهتر است، و بعضی گفتند نماز، و بعضی گفتند زکات و بعضی روزه، و بعضی حج و عمره، و بعضی جهاد!
رسولخدا صلی الله علیه و آله فرمود: همه آنچه را گفتید دارای فضیلت است ولی پاسخ سؤال من نیست;
محکمترین و مطمئنترین دستگیرههای ایمان، دوستی برای خدا و دشمنی برای خداست، و دوست داشتن اولیاء الله و تبری از دشمنان خدا
در حدیث دیگری آمده است: پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
«اگر دو بنده (از بندگان خدا) یکدیگر را به خاطر خدا دوست دارند، یکی در مشرق باشد و دیگری در مغرب، خداوند آن دو را در قیامت در بهشت کنار هم قرار میدهد،
و فرمود: برترین اعمال حب فی الله و بغض فی الله است.
این حدیث نشان میدهد که محکمترین پیوند در میان انسانها، پیوند مکتبی است، که سبب همگونی در اخلاق و رفتارهای انسانی میشود; بدیهی است آنها که یکدیگر را به خاطر خدا دوست دارند، صفات و افعال خداپسندانه را در یکدیگر میبینند، و همین حب فی الله و بغض فی الله گاممؤثری برای تربیت نفوس آنها است.
*مطمئنا اگر به خاطر اون دوست بداریم و به خاطراون بغض بگیریم چندان بهمون سخت نمیگذره چون در هر حال تنها دوست داشتن برای اوست که ارزشمندو باقیست!
آروم گرفتم......!
یاعلی