هوالباقی
به عهد و پیمان آدمهای زمینی با همه عهدشکنیشان اعتماد میکنیم و حاضریم واسش جون بدیم
اما زمانی که به موجودی میرسیم که بیش از هرکس دیگه سزاوار عشق ورزیدن است و حرفش حرفه نمیدونم چرا سخته که باورش کنیم....
مگر نه اینکه فرموده است:
هر کس به من ایمان آورد من از او دفاع میکنم
و یا:
هر کس که در راه من تلاش کند من راه زیبا زندگی کردن را به او نشان میدهم!
او قول داده است!!!
چنین فکر کن و آن را باور کن:
خدا هر لحظه به تو توجه میکند که چه زمان طلب راهنمائی میکنی!و تنها کافی است باور کنیم و ایمان بیاوریم!ایمان!
او دست تو را گرفته و پیش می برد در این راه قطعا ضلالت نیست...
اگر چنین باور کنی که خداوند پشتیبان توست و تو را عاشقانه دوست دارد دیگر در دنیایت اتفاق بدی نخواهد افتاد و هر چه هست خیر مطلق است و این باور در تو روحیه،امید و عشق می سازد. تنها باید او را باور کرد!
شاید به همین دلیل خداوند فرمود: «ای کسانی که ایمان آورده اید ایمان بیاورید........» (1)
مگر چه فرقی است بین ایمان آوردن و ایمان آوردن؟!!!
............................................................................
1. آیه 136 نساء
به نام خدا
شما همراه زاده شده اید و تا ابد همراه خواهید بود
اما در همراهی خود حد فاصل را نگه دارید،
بگذارید بادهای آسمان در میان شما به رقص در آیند
به یکدیگر مهر بورزید، اما از مهر بند نسازید!
بگذارید که مهر دریای مواجی باشد در میان دو ساحل روح های شما
جام یکدیگر را پر کنید اما از یک جام منوشید
با هم بخوانید و برقصید و شادی کنید ولی یکدیگر را تنها بگذارید...
دل خود را به یکدیگر بدهید اما نه برای نگه داری
زیرا که تنها دست زندگی می تواند دلهایتان را نگه دارد!
در کنار یکدیگر بایستید اما نه تنگاتنگ:
زیرا که ستون های معبد دور از هم ایستاده اند....!!!
برگرفته شده از کتاب پیامبر و دیوانه -جبران خلیل جبران
عشق تنها از آن یکی است....
یاعلی