هوالحق
در حدیث است از امام سجاد(ع)در باره ی توحید پرسیدند .فرمودند:
خداوند می دانست در آخرالزمان گروه هائی ژرف اندیش خواهند آمداز این رو سوره ی توحید:
«قُل هُوَالله اَحَد،الله الصَمَد»(آیات1-2)
بگو اوست خدای یگانه؛خداوند بی نیاز و غنی است
و آیات اول سوره ی حدید یعنی:
«هُوَالاوَ‍لُ و الاخِرو الظٌاهِرُو الباطِنُ و هُوَبِکُلِ شیءٍ علیمُ »(آیه3)
اوست آغاز و اوست پایان،اوست آشکار و اوست پنهان و او به هر چیز آگاه است.
را فرستاد و هرکس سخنی غیر از آنها بگوید هلاک شده است.
مطالعات دقیق فلسفی و عرفانی،حکما و عرفا را به این حقیقت رهنمون می شود که آیات سوره توحید و آیات اول سوره ی حدید،
عالی ترین مرتبه تو حید و معرفت هستند.
صدرالمتألهین،فیلسوف بزرگ اسلامی،در شرح اصول کافی می گوید:
«....بهره هائی که از آیات سوره ی مبارکه حدید می بردم،بیش از نتایج آیات دیگر بود.لذا در هنگام شروع به نوشتن تفسیرقرآن،نخستین بخشی که انتخاب و به تفسیر آن پرداختم،همین سوره مبارکه بود و سپس به تفسیر گروه دیگری از سوره و آیات پرداختم و بعد از پایان آن و پس از گذشت تقریبا دو سال ،به این حدیث شریف بر خورد نمودم و نشاطم افزوده شد و به شکرانه ی این نعمت،خداوند منان را سپاس گذاری کردم».
در نهج البلاغه و دیگر آثار منقول از علی (ع)نیز حدود چهل نوبت به مسائلی از این دست پرداخته شده است.
در خطبه ی اول نهج البلاغه،در باب معرفت به خداوند و مبدأهستی می خوانیم:
«...آغاز دین،معرفت و شناخت کردگار است
و کمال معرفت،ایمان به ذات آفریدگار است
کمال ایمان در توحید اوست
و کمال توحید در اخلاص به ساحت مقدس اوست
و کمال اخلاص در نفی صفات زاید بر ذات اوست».
زیرا هر صفتی غیر از موصوف و هر موصوفی غیر از صفتی است که برآن عارض می شود.پس هر کس برای خداوند صفتی زاید قائل شود،او را قرین و همدم ساخته و هر کس که او را قرین چیزی بداند،او را دو چیز انگاشته و هرکس خدا را دو چیر بینگارد،برای آن،جزءو بخش قائل شده و هرکس چنین اعتقادی داشته باشد،«خدا را نشناخته است».
جاهل به مقام ربوبی به سوی او اشاره می کند و هرکس چنین کند او را محدود ساخته و هر محدودی قابل شمارش است و خدا منزه از این نسبت هاست.
و نیز...
فاطمه زهرا(س)در خطبه ای معروفی چنین آغاز سخن فرمودند:
«...خدائی که دیدگان او را دیدن نتوانند و گمان ها چونی و چگونگی او را ندانند،همه چیز را از هیچ پدید آورد و بی نمونه ای انشاءکند.نه به آفرینش آن ها نیازی داشت و نه از آن خلقت سودی برداشت،جز آن که خواست تا قدرتش را آشکار سازد.»- بلاغت النساء،خطبه دوم -
*راه شناخت خداوند تفکر دراوست و کلید این معرفت خواندن قرآن و عمل به آن است
امید که خداوند به همگی ما توفیق کسب معرفت خودش رو عنایت کند
یاعلی